Abstract:
Ovaj rad doprinosi literaturi o radoholizmu, ravnoteži između posla i privatnog života i
konfliktu između posla i porodice, izvještavajući o nalazima kvantitativne studije koja
ispituje stavove i iskustva u vezi sa utjecajem radoholizma na ravnotežu između posla i
privatnog života među uposlenicima u bosanskohercegovačkim kompanijama. Konkretno,
studija istražuje da li radoholizam ima bilo kakav utjecaj na životnu ravnotežu, kao i da li
određene demografske karakteristike doprinose razvoju radoholizma. Pretpostavlja se da (1)
radoholizam potiče stvaranje debalansa između privatnog i poslovnog života, (2) je spol
prediktor za nastanak radoholizma kod pojedinca, (3) su osobe u ranijim fazama razvoja
karijere više sklone radoholizmu, (4) su osobe sa višim/visokim stepenom obrazovanja
sklonije razvoju radoholizma, (5) su osobe koje nisu ostvarene u ulozi roditelja više sklone
razvoju radoholizma. Ove pretpostavke zasnivaju se na teorijskoj obradi koja prezentira
rezultate i tvrdnje istraživanja različitih autora koji su se bavili ovom tematikom. U radu su
detaljno pojašnjeni pojam radoholizma i osobine radoholičara, kao i pojam ravnoteže između privatnog i poslovnog života, te njihov uzajamni odnos. Kreće se od Oatesove (1971, str. 11) definicije radoholizma, koja je teorijski prvijenac u polju radoholizma, a navodi da je radoholizam "ovisnost koja uključuje nekontroliranu potrebu ili prisilu na kontinuirani rad". Ovakva ovisnost ima svoje implikacije na privatni i poslovni život pojedinca, te kako su Greenhaus i Beutell (1985) naveli, ravnoteža između posla i života je poremećena kada pritisci jedne uloge otežavaju udovoljavanje zahtjevima druge što dovodi do sukoba između posla i života. Studija će pored ravnoteže između privatnog i poslovnog života tretirati i konflikt između posla i porodice, obzirom da je najčešće porodica ta koja podnosi najveći teret radoholičarevog pretjeranog rada.
