Abstract:
Pravni poredak Bosne i Hercegovine predstavlja primjer jednog od najsloženijih oblika pravnih uređenja koji proizilazi iz osnovnih postulata Dejtonskog mirovnog sporazuma. Postojanje entiteta, te kantona u okviru Federacije Bosne i Hercegovine dovodi i do mogućnosti i realnosti pojave sukoba zakona u okviru jednog suvereniteta. Situacija se nadalje usložnjava sa pojavom preuzete obaveze da se domaće zakonodavstvo harmonizira sa, prije svega, komunitarnim pravom Evropske unije. I ne samo sa komunitarnim pravom Evropske unije već i sa brojnim konvencijama pojedinih međunarodnih i regionalnih organizacija. Sve to predstavlja preduslov punopravnog članstva i pristupanja Bosne i Hercegovine ovim integracijama. Iz ovih obaveza proizišla je i jedna posebna situacija da se na državnom nivou Bosne i Hercegovine, u zadnje vrijeme, pojavljuje sve veći broj zakonskih i podzakonskih akata koji uređuju pojedina pitanja. Javljaju se dvije vrste zakonskih akata. Prvi su tzv. okvirni zakonski akti koji daju zajedničke osnove za entitetsko zakonodavstvo. Drugi su zajednički zakoni koji važe jedinstveno za oba entiteta, te se čak i nazivaju na taj način. Nadalje sve više je prisutna činjenica primjene međunarodnog prava u poslovanju uvažavajući činjenicu da se poslovanje svakim danom sve više internacionalizuje.
